Ben bu resmi yaparken sadece iki tabloyu birleştirmedim, biri diğerine dönüştü.

Vermeer’in 'İnci Küpeli Kız' ı, bana her zaman sessiz bir boşluğu, söylenmemiş bir cümleyi hatırlatırdı.
Van Gogh’un 'Yıldızlı Gece’ si ise o cümlenin ta kendisi gibi ; dolu, çalkantılı, duygularla taşan.
Bu yüzden yıldızları onun yüzünün önüne yansıttım.
Onun bakışlarında artık sadece geçmişin zarafeti değil, evrenin bütün karmaşası da var oldu.
Bu resimde yıldızlar gökyüzünde değil, bir yüzün önünde parlıyor."